İnfaz düzenlemesi neden gerekli?

Ülkemizde uzun yıllardır TBMM'den geçerek yasalaşan düzenlemeler infaz yasasında değişiklik içeren maddelerden oluşuyor. Bir hükümlü cezasının herhangi bir kısmını cezaevi dışında infaz ediyor veya indirim uygulanıyorsa bunun adına af veya infaz düzenlemesi demek siyasi söylemdir. Netice bellidir.

Zaten hükümlü ve yakınlarının bu kelimeler ile ilgilendiklerini söylemek doğru olmaz, onlar sosyal medya üzerinden ceza infaz kurumlarındaki kapasite aşımları nedeniyle yaşanılan hak ihlalleri ve daha önce yasalaşan infaz düzenlemeleri ile aynı suçu işleyen insanların arasında adaletin sağlanamaması hususunda haklı taleplerini dile getiriyorlar.

Haber kanalları ve hukuktan bihaber gazeteciler ise hukuki tabirleri eline yüzüne bulaştırarak af, kısmi af vb. kelimeler ile toplum genelinde korkuya neden olmaktadır.

31 Temmuz 2023 tarihinde çıkarılan yasa ile bu tarihe kadar cezası KESİNLEŞEN’ler yasadan faydalanarak tahliye edildi. Ancak bu tarihte cezası kesinleşmeyenler ise mahkemelerdeki hakimlerin izinli olması, iş yoğunluğunun fazla olması, istinaf ve yargıtay gibi temyiz sürecinde yaşanılan gecikmelerin uzun yıllar alması vb. nedenlerden dolayı mağdur edildi.

Ülkemizde ilk defa "kesinleşme tarihi" baz alınarak yasa çıkarılmıştı, nitekim bunun yanlış olduğunu, 1-2 yıl içerisinde bu yanlışlığın ciddi mağduriyetler yaşatacağını Adalet TV ailesi olarak defalarca dile getirdik.

Ancak yasa çıktığı zaman ülke gündemi tahliye edilenleri konuştu, yasadan mağdur olup tahliye olamayanları sadece Adalet TV yazdı. Aradan 1,5 yıla yakın süre geçti ve ceza infaz kurumlarında kapasite aşımı ciddi boyutlara ulaşınca konu tekrardan siyasetin gündemine geldi.

31 Temmuz yasası af veya kısmi bir af değildir. Yapılacak düzenleme geciken adaletin tecellisi olacaktır. Bu düzenleme gecikmeden hızlı bir şekilde TBMM'ye sunulmalıdır. Bu konuda AYM üzerine düşen görevi yapmamıştır. 31 Temmuz ibaresinden mağdur olduğu için cezaevinde psikolojisi bozulan, intihar eden veya ailesi dağılan bütün hükümlülerin vebalini artık kimler taşır bilemiyoruz.

Vicdan sahibi yetkililerin bu konuda akşam yatarken kafasını yastığa rahat koyamamaları gerekir.

GÜNCEL TARİH BAZ ALINMALIDIR

Ayrıca 31 Temmuz ibaresini kesinleşme tarihi yerine suç tarihi olarak değiştirmek de çözüm olmayacaktır. TBMM'de gündeme gelmesi gereken konu; yapılacak düzenlemede güncel tarihin baz alınması hususu olmalıdır. Bunun nedeni ise ceza infaz kurumlarındaki kapasite aşımının hesaplamasının yanlış yapıldığı için ceza infaz kurumlarındaki mağduriyetin sanılandan daha büyük olduğu gerçeğidir. Güncel tarih (yasanın TBMM’den geçeceği tarih) baz alınmaz ise en geç 2 yıl içerisinde yine cezaevlerinde kapasite aşımı sorunu yaşanacaktır. Sorun kısa süreliğine ertelenmemelidir, uzun yıllar böyle bir gündem olmaması için kapsamlı bir çalışma yapılmalıdır. Sorunun çözümünün “yeni cezaevleri yapmak” olmadığı da bilinmelidir.

Binlerce yıllık devlet geleneğine sahip bir milletin her 2-3 yılda bir kez gündemi cezaevi olmamalıdır.

TUTUKLAMALARDAKİ YANLIŞLIKLAR

Bazı il ve ilçelerde Sulh Ceza Hakimlerinden kaynaklı tutuklama sayılarının fazla olması ise il bazlı olarak mağduriyetleri daha fazla artırmaktadır. Bazı il ve ilçelerde bu durum kapasite aşımına ciddi oranda etki etmektedir. Bazı hakimlerin tutuklama gerekçeleri hukukçular tarafından sert bir şekilde eleştirilmektedir.

Tutukluluğa yapılan itirazların kapsamlı bir şekilde değerlendirilmediğini avukatlar twitter üzerinden neredeyse her gün dile getirmektedir.

DEVLET TAZMİNAT ÖDÜYOR

Ceza infaz kurumlarındaki kapasite aşımı nedeniyle hükümlü ve tutukluların yaşadıkları mağduriyetler AYM'ye bireysel başvuru ile iletildiği zaman devlet tazminat ödemek durumunda kalmaktadır. Bu giderler yanlış karar verenlerden rücu edilmediği için 85 milyon vatandaştan mahsup edilmektedir.

Kısacası her yanlış tercih daha büyük olumsuzluklar ile neticelenmektedir. Yanlış tercihler aileleri, çocukları, torunları kısacası piramit etkisi ile 85 milyonu mağdur etmektedir.

15 kişilik bir koğuşta 30 mahkum barındırıldığı zaman WC / banyo kullanımından kurum içi sosyal ve sağlık hizmetlerinden faydalanmaya kadar bütün süreçlerde ihlallerin yaşanması kaçınılmazdır.

Suç işleyen kişiler bu ülkenin vatandaşıdır, değeridir ve hespinin topluma kazandırılması gerekir.

Zor şartlar altında görevini ifa eden cezaevi personeli de bu durumlardan mağdur edilmektedir. Adli mahkumların barındırıldığı kurumlarda kapasitenin 2 katına yakın aşılmış olması kurumlarda görev yapan memurların da iş yükünü iki kat artırmaktadır. Bu durum memurların sosyal hayatlarına yansımaktadır.
adalet.tv / analiz